درست است که کارکرد جعبه‌دنده‌های اتومات پیش از این آهسته و اذیت کننده بود و اکثر مردم اتومبیل های دنده دستی خریداری می کردند ولی در حال حاضر همه چیز برعکس شده است. جعبه‌دنده‌های اتومات در مقایسه با مدل های قدیمی خود دارای سرعت بالاتری می باشند و خیلی ها فکر می کنند این بهتر بودن به علت تاخیر نداشتن بین تعویض دنده‌ها می باشد ولی باید بدانید که این چنین نیست. این روند در مدل های قدیمی هم این چنین بود. در حال حاضر علت دیگری موجب این سرعت بیشتر گیربکس‌های اتومات می شود.
خوب است بدانید که در حال حاضر در اتومبیل های دنده اتومات کنترلرهای کامپیوتری وجود دارند. این تجهیزات دیجیتال باعث می شوند تا گشتاور خروجی قابل کنترل باشد بنابراین عوض کردن دنده نیز سرعت بیشتری داشته و یکنواخت تر خواهد بود. این امر باعث می شود تا جعبه‌دنده‌های اتومات در سرعت‌های پایین‌تر نیز اتومبیل را روشن نگه دارند و افت توان کم تری داشته باشند.
بنابراین جعبه‌دنده‌های اتومات مشابه دنده های دستی شدند و قسمتی از پیچیدگی طراحی آن‌ها به دلیل عوض کردن دنده‌های سریع‌تر دیگر وجود ندارد. با این حال، فرایند عوض کردن دنده باز هم می تواند توسعه پیدا کند. با آغاز قرن بیست و یک میلادی، جعبه‌دنده‌های دستی پر سرعت تر شدند تا در سال ۲۰۰۳، کمپانی فولکس واگن در اتومبیل گلف R32 جعبه‌دنده DSG را به کار برد که دارای طراحی دوکلاچه یا DCT بود. این جعبه‌دنده، عوض کردن دنده خیلی راحت و یکنواختی داشت و قادر بود تا با سرعت اتومبیل های دنده دستی شروع به حرکت کند. به دلیل خصوصیات دیگر و از بین رفتن دمای مدل های سنتی، جعبه‌دنده دوکلاچه بدون فقدان توان می توانست تا کار خود را انجام دهد.
به دلیل وجود سیستم DCT، جعبه‌دنده اتومات اندکی پر سرعت تر از جعبه دنده دستی شد ولی با سپری شدن زمان، این تفاوت در سرعت افزایش یافت. مثلا در اتومبیل پورشه ۹۱۱ کاررا S جهت رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت در دو وضعیت دنده دستی و اتومات بهترتیب ۴ و ۳.۲ ثانیه زمان احتیاج است. دقت کنید که فقط یک سوم تفاوت زمانی ۰.۸ ثانیه‌ای این دو جعبه دنده به دلیل سیستم اتومات می باشد؛ پورشه نسبت دنده اول و دوم جعبه‌دنده PDK را بهترتیب ۳۰ و ۴۳ درصد کم تر از نسبت دنده دستی طراحی کرد تا گشتاور چرخ های عقب در دو دنده مورد ذکر بهترتیب ۳۰ و ۴۳ درصد کم تر شود.
این ترفند به وسیله کمپانی های دیگری نظیر فورد نیز به کار برده شد. دنده‌های اول و دوم موستانگ GT 5.0 به ترتیب ۴۵ و ۴۲ درصد طراحی کوتاه تری دارند. بنابراین ۴۰ درصد شتاب بیشتر به دلیل به کار بردن دنده اتومات، شتاب یک توربوشارژر را برای موستانگ فراهم می‌کند و نسخه اتومات آن را نیم ثانیه پر سرعت تر به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت خواهد رساند.
به علاوه اتومبیل دنده اتومات با کنترل تمام قدرت محرکه قادر می باشد تا وضعیت آزمایش های EPA را شناسایی کند و با عوض کردن پرسرعت تر دنده، جلوگیری از به کار بردن دنده پایین و هر شیوه دیگری، مصرف سوخت کم تری را در معرض دید قرار دهد. در مقابل در اتومبیل های دنده دستی جهت کم کردن مصرف سوخت و آلاینده ها می بایست تا نسبت دنده‌های طولانی‌تری به کار رود و بنابراین اتومبیل آهسته تر خواهد راند.
باید بدانید که اتومبیل دنده دستی پورشه ۹۱۱GT3 جدید نخست قادر نبود تا آزمایش صدای استاندارد را به خوبی سپری کند. در مقابل اتومبیل دنده اتومات آن با کمک همان اگزوز و پیشرانه، توانست تا این کار را انجام دهد. علت آن هم پیشگیری جعبه‌دنده اتومات جهت به کار بردن دنده پایین‌تر بود. در آزمایش بیان شده اتومبیل دستی می بایست تا دنده سه را با دریچه به طور کامل باز سپری کند که صدای بسیاری ایجاد می کرد. در صورتی که آزمایش EPA صورت نمی گرفت، ۹۱۱GT3 دارای نسبت دنده خیلی کم تری در دنده سه می‌شد که ممکن بود بر روی نسبت دنده اول و دوم هم اثر بگذارد.
از طرف دیگر، اتومبیل مزدا میاتا MX-5 را باید نام ببریم که دارای سرعت بالا نمی باشد و شرکت مزدا آن را برای یک رانندگی یکنواخت، آرام و روان درست کرده است. بنابراین شرکت مزدا با بلندتر کردن نسبت دنده‌های این اتومبیل خواهد توانست تا مصرف سوخت ایده آلی را ایجاد کند. در نتیجه هنگامی که بنسخه دستی و اتومات این خودرو را ببینید متوجه می شوید که مدل دستی ۰.۷ ثانیه پر سرعت تر از مدل اتومات ان می باشد.
خوب است بدانید که تمامی این موارد مربوط به سیاست فروش کمپانی تولیدکننده می باشد. در صورت کم قیمت تر بودن اتومبیل از نسبت دنده‌های بلندتر استفاده خواهد کرد و در صورت تولید اتومبیل‌های اسپرت و با قیمت بالاتر، روند دیگری در پیش خواهد گرفت.
