افزایش چربی در ناحیه شکم با سیگار

افراد سیگاری فکر می کنند که با ترک سیگار وزنشان بیشتر می شود. پژوهش جدیدی در مجله علمی ادیکشن مشخص کرده که آغاز سیگار کشیدن و ادامه دادن آن در طول عمر، موجب زیاد شدن چربی شکم خصوصا چربی احشایی خواهد شد. چربی احشایی، مدلی از چربی ناسالم در عمق شکم می باشد که با ریسک زیاد بیماری قلبی، دیابت، سکته‌ی مغزی و زوال عقل مرتبط می باشد.

وزن افراد سیگاری در مقایسه با افراد غیرسیگاری‌ کم تر می باشد ولی این افراد دارای چربی شکم و چربی احشایی شکمی بیشتری می باشند. دیدن چربی احشایی مشکل می باشد زیرا با وجود شکم صاف بازهم اندکی چربی احشایی در بدن وجود دارد که ریسک مبتلا شدن به بیماری‌های جدی را بیشتر می کند. بر اساس پژوهش جدیدی مشخص شده که سیگارکشیدن موجب زیاد شدن چربی احشایی در بدن خواهد شد.

پژوهشگران مرکز پژوهشی متابولیک پایه‌ی NNF در دانشگاه کپنهاگ، مدلی از تجزیه‌ و تحلیل آماری به اسم تصادفی‌سازی مندلی یا MR را جهت بررسی زیاد شدن چربی شکم با سیگار کشیدن را بررسی کردند.

شیوه پژوهشگران نتایج حاصل از پژوهش های ژنتیکی گوناگون را ترکیب می‌کند و به دنبال یافتن روابط علّی میان قرارگرفتن در معرض یک اتفاق یعنی کشیدن سیگار و نتیجه یعنی زیاد شدن چربی شکم می باشد.

پژوهش جدید، نتایج ژنتیکی زیادی از پژوهش های اجداد اروپایی را درباره بودن در معرض سیگار و اندازه گرفتن پخش چربی بدن را با هم ترکیب کرده است. برای نمونه نسبت دور کمر به لگن یا WHR و محیط منحنی‌های کمر و لگن را بررسی کرده است.

پژوهشگران نخست از پژوهش های ژنتیکی قبلی استفاده کردند تا تعیین کنند که کدام ژن با رفتار سیگارکشیدن و پخش چربی در بدن ارتباط دارد. در گام بعد این داده های ژنتیکی را به کار بردند تا بفهمند که آیا پخش چربی در بدن افراد دارای ژن‌های مرتبط با سیگارکشیدن فرق دارد و یا فرقی ندارد.

محققین در پایان عوامل تاثیرگذار دیگر نظیر مصرف الکل یا پس‌زمینه‌ی اجتماعی و اقتصادی را بررسی کردند. محاسبه‌ی دیگر عوامل اثرگذار به این علت بود تا مطمئن شوند که هر ارتباط میان کشیدن سیگار و پخش چربی در بدن به علت مصرف سیگار می باشد.

زیاد شدن چربی شکمی با سیگار کشیدن

نویسنده‌ی اصلی مقاله یعنی دکتر ژرمن دی.کاراسکیلا  بیان کرد که در این پژوهش همانگونه که محاسبه نسبت دور کمر به لگن مشخص کرد، آغاز سیگارکشیدن و تداوم آن در زندگی موجب زیاد شدن چربی شکم خواهد شد. ما در تجزیه‌ و تحلیل‌های بیشتر متوجه شدیم که مدل چربی افزوده شده در بدن به طور حتم چربی احشایی می باشد و چربی زیرپوستی نیست.

این نویسنده در ادامه بیان می کند که پژوهش های گذشته افراد را گمراه کرده است. در حقیقت وقتی یک متغیر مستقل بر نتایج اثر می گذارد، موجب گمراهی خواهد شد. با توجه به اینکه طراحی مطالعه‌ی ما تغییرات ژنتیکی به کار برده است، کار کم کردن یا کنترل این متغیرها را بهتر انجام خواهد داد. به علاوه اثر سیگار بر چربی شکمی بدون در نظر گرفتن فاکتورهای دیگر نظیر وضعیت اجتماعی-اقتصادی، مصرف الکل، ADHD یا مقدار ریسک‌پذیربودن فرد رخ می دهد.

کاراسکیلا در ادامه گفت که نتایج آن‌ها از نظر بهداشت عمومی ضرورت تلاش های بسیار جهت پیشگیری و کم کردن استعمال دخانیت را در جمعیت عمومی بهتر خواهد کرد زیرا احتمالا موجب کم شدن چربی احشایی شکم و همه بیماری‌های مزمن در خصوص آن خواهد شد.