بر اساس پژوهش های انجام شده مشخص شده که دو شیوه درمان یعنی داروهای ضد افسردگی و رویکردی به نام روان‌درمانی فعال‌سازی رفتاری برای پایین آوردن افسردگی در بین بیماران قلبی اثر گذار می باشد.
همانگونه که هلث دی نیوز بیان کرده، تیم پژوهش در این باره اعلام کرده که روان درمانی فعال سازی رفتاری با ترویج مشارکت در فعالیت‌هایی که بیمار از آن ها لذت می‌برد، کار می‌کند.
همچنین سرپرست تیم پژوهش یعنی دکتر واگوی ایشاک، در بیانیه خبری بیمارستان لس آنجلس، اظهار کرد که با اهمیت ترین کشف در این جا این است که بیماران دارای افسردگی، به لحاظ شیوه درمان باید بین درمان و دارو یک انتخاب داشته باشند.
او همچنین عنوان کرد که آن هایی که نمی خواهند دارو بخورند باید درمان فعال سازی رفتاری را با نتایج مشابه انجام دهند.
در این پژوهش، متخصصین سلامت روان بالای ۴۰۰ بیمار قلبی را در زمان یک سال زیر نظر داشتند. نصف این بیماران جهت کمک به کم شدن افسردگی خود داروهای ضد افسردگی مصرف کردند، و نصف دیگر آن ها روان درمانی فعال سازی رفتاری را انتخاب کردند.
در هر دو شیوه درمانی نشانه های بیماری در بیماران هر دو گروه به میزان ۵۰ درصدی کاهش پیدا کرد.
پژوهشگران این تیم بیان کردند که داروهای ضد افسردگی تاثیرگذار می باشند ولی بعضی از بیماران شیوه غیردارویی را ترجیح می‌دهند و روان درمانی فعال سازی رفتاری برای آن ها بهتر بوده است.
همچنین باید بدانید که در روان درمانی فعال سازی رفتاری، یک درمانگر به بیمار کمک می‌کند تا لیستی از فعالیت‌های شادی آور و لذت بخش خود را درست کند. پژوهشگران به علاوه گفتند که این لیست می‌تواند شامل مواردی نظیر معاشرت با دوستان، پیاده روی و گوش دادن به آهنگ مورد علاقه آن ها باشد.
نکته اساسی این است که بیمار باید این فعالیت ها را به صورت منظم و با برنامه انجام دهد. در این تحقیق، بیماران این درمان را به مدت سه ماه انجام دادند و بعد تلاش کردند تا آن را در زندگی روزانه خود تثبیت کنند.
این تیم پژوهشی اظهار کرد که این درمان نه تنها به کاهش افسردگی کمک می کند، بلکه موجب افزایش کیفیت زندگی فیزیکی و ذهنی افراد خواهد شد. بیمارانی که با این رویکرد درمان شده اند، نسبت به کسانی که داروهای ضد افسردگی خوردند، به میزان کمتری نیاز به اورژانس داشتند و روزهای کمتری در بیمارستان بستری بودند.
