در صورتی که می خواهید یک دستگاه دریل برای سوراخکاری های سنگین خریداری کنید، باید بدانید که میان دریل گیربکسی و دریل چکشی کدام یک را انتخاب کنید. در حقیقت برای عملیات سوراخ زدن روی فلزات محکم و یا روی دیوارهای بتنی و ضخیم، باید دستگاه دریل ویژه ای را انتخاب و استفاده کنید که می بایست درباره آن اطلاعاتی داشته باشید.
از جمله مهم ترین عوامل در تولید و ساخت این دستگاه های برقی، نقش گیربکس یا جعبه دنده دریل می باشد که کار آن انتقال و تبدیل نیروی گردشی موتور به نیروی چرخشی و گشتاور سه نظام است. طراحیهای گوناگون این قسمت از دستگاه، یعنی جعبه دنده، موجب میشود تا دو گروه و مدل اصلی دریل در صنعت ایجاد شود که نام آن ها دریل گیربکسی و دریل چکشی می باشد.
دریل چکشی
خوب است بدانید که دریل چکشی یا Hammer Drill ابزاری جهت سوراخکاری می باشد که دارای سیستم کوبش و ضربه است. این ویژگی دستگاه، جهت سوراخ کردن دیوار و کار با مته های الماسه به کار برده می شود و شربه مته دریل چکشی موجب آسان تر سوراخ شدن مصالح ساختمانی نظیر گچ، آجر، سیمان و غیره خواهد شد و برای دیوار، سقف و کف بسیار مناسب می باشد.
در اکثر مواقع دریل چکشی چه از نظر شکل بیرونی و از نظر طراحی و کارکرد مکانیکی، مشابه به دریل ساده غیر چکشی می باشد. در قسمت دندههای درونی این ابزار، دندهی آرمیچر دارای یک یا دو عدد چرخ دنده بزرگتر می باشد که در آن ها درگیر شده و محور دریل را به چرخش در می آورد. در دریل چکشی در کنار دو دنده، یک چرخ دنده سکه ای کوچک و زائده دار نیز می باشد که به وسیله یک اهرم یا دکمه تغییر حالت چکشی/ساده دریل قادر می باشد به سیستم چرخشی چرخ دندهها اعمال شود. این دنده کوچک کارکرد چکشی و کوبش را به گردش محور و سه نظام دستگاه می افزاید و بنابراین، محور دریل در زمان چرخیدن و سوراخکاری، ضربه های بسیاری را به مته و به سطح قطعه اعمال میکند.
بدنه دریلهای چکشی برخی اوقات مشابه به دریل ساده و برخی زمان ها با یک گیربکس جداگانه با پوسته فلزی تولید میشود؛ ولی در هر دو طراحی، عملکرد و کارکرد مکانیکی دندهها نظیر یکدیگر می باشد و تغییری نمیکند.
دریل گیربکسی
باید بدانید که دریل گیربکسی یا Two Speed Hammer Drill از جمله بزرگترین و نیرومندترین مدل دریل برقی عمومی می باشد که فقط در استفاده های سنگین و سوراخکاری کارگاهی مورد استفاده قرار می گیرد.
همانگونه که پیش تر بیان کردیم دریل چکشی عادی دارای گیربکس جداگانه نمی باشد و احتمالا برخی اوقات چرخ دندههای یک دریل چکشی فقط در درون پوسته پلاستیکی بدنه یکنواخت دریل وجود داشته باشند؛ ولی دریل گیربکسی همواره و حتما دارای یک بخش جدا به اسم گیربکس از جنس فلزی با پوسته آلومینیومی براق و نقره ای رنگ می باشد. در درون این محفظه علیرغم مدل چکشی عادی، تنها یک یا دو چرخ دنده با یکدیگر درگیر نمی باشند، بلکه گروهی از دندههای کوچک و بزرگ در این پوسته وجود دارند و به کمک یک کلید چرخان به شکل مکانیزه جایشان عوض می شود.
دریل گیربکسی به دریل دوسرعته یا دریل دو حالته نیز مشهور می باشد و بر کلید چرخان خارجی آن، حالت یک یا دو حک شده است. وجود کلید روی هر یک از این دو حالت، مکان دندههای درونی گیربکس را عوض می کند و نوع درگیر شدن آن ها با موتور را تغییر خواهد داد. در نتیجه در زمان روشن کردن دریل، سرعت و توان خروجی وارد شده به مته به قرار زیر فرق خواهد داشت:
- در حالت اول اولویت با سرعت می باشد؛ محور و سه نظام ابزار با سرعت به چرخش در می آیند، ولی توان و به اصطلاح زور دریل کم تر می شود. این حالت جهت سوراخکاریهای غیر چکشی و سرعت زیاد روی مواد نازک و با مته های اندازه کوچک بهتر می باشد.
- در حالت دوم، دندهها در درون محفظه فلزی به صورتی کنار هم وجود دارند که توان و گشتاور وارد شده به سه نظام و مته بیشتر خواهد شد ولی ماکزیمم سرعت چرخش کم تر می شود. این حالت جهت سوراخ کاری سنگین روی فلزات قطور، دیوارها بتنی سخت و یا مواد حساس و به علاوه مته های با ابعاد بزرگ که احتیاج به دقت زیادی دارند کاربرد دارد.
تفاوت میان دریل چکشی و گیربکسی در سایز و حجم دستگاه
در حالت کلی دریل چکشی سبک تر از دریل گیربکسی می باشد و اندازه آن نیز کوچک تر است. در حقیقت دریل های چکشی دارای وزن های زیر یک کیلوگرم تا دو کیلوگرم تقریبا مشابه دریل های ساده می باشند. وی دریل گیربکسی به علت داشتن قطعه های بیشتر و موتور توانمند تر، دارای 1.5 تا 4 کیلوگرم وزن می باشند.
ابعاد بدنه هم به همین شکل می باشند. دریل چکشی نظیر یک دریل عادی به آسانی در دست و جاهای گوناگون قرار گرفته و مکان زیادی را در بر نمی گیرد؛ ولی دریل گیربکسی اندازه بزرگ تری دارد. باعث خستگی دست شده، طول و عرض بدنه آن بزرگ تر می باشد و جهت نگهداری و انبارداری مشکلات بیشتری دارد.
فرق میان دریل گیربکسی و چکشی در کارکرد دستگاه
به صورت خلاصه، دقت در سوراخکاری دیوار و کار با مته های الماسه در دریل چکشی اولویت کم تری در مقایسه با توان نفوذ و سرعت دارد. با توجه به این که قابلیت انتخاب حالت در این دریل ممکن نمی باشد و فقط سرعت چرخش توسط دیمر یا سوییچ پدالی یا گازی تنظیم می شود، مقصود اصلی دریل چکشی سوراخ زنی و خراب کردن سطح کار یا سرعت بیشتر می باشد.
در دریل گیربکسی به علت امکان بیشتر تنظیم دستگاه و انتخاب اولویت سرعت یا توان بیشتر، از دقت بیشری برخوردار است. همچنین سوراخ کاری فلزات ضخیم و قطور نظیر فولاد آلیاژی، چدن، استنلس استیل غیره وی ا سوراخ زدن با دقت در مواد بتنی و سیمانی با بافت متراکم و قوی، بیشتر با دریل گیربکسی انجام می شود. در این ابزار سرعت سوراخکاری در مقایسه با دریل چکشی کم تر می باشد.
تفاوت میان دریل گیربکسی و چکشی در سه نظام و مته دستگاه
از نظر سه نظام و مته اصولا دریل چکشی دارای سه نظام 10 میلی متر یا 13 میلی متر آسان آچاری یا خودکار می باشد؛ ولی در سمت دیگر، بعضی مدلهای دریل گیربکسی در کنار این مدل و ابعاد سه نظام، قابلیت نصب مته گیرهای بزرگ 16 میلی متر را نیز دارند که عمق و قطر سوراخکاری را روی بتن و فلزات بیشتر خواهد کرد. همچنین دریل گیربکسی قابلیت نصب بعضی از سه نظام های صنعتی و تخصصی را نیز دارا می باشد؛ این سه نظام ها دارای بدنه کامل فولادی می باشند و وزن آن ها از یک سه نظام ساده بیشتر می باشد.
تفوت میان دریل گیربکسی و دریل چکشی در توان دستگاه
مشخص است که رتبه های توان خارج شده موتور در مدل گیربکسی مقدارهای بیشتر و قابلیت تنظیم بالاتری دارد. دریل های چکشی دارای توان 500 وات به بالا می باشند و در ماکزیمم قدرت به حدود 1500 وات خواهند رسید. ولی موتور دریل گیربکسی اصولا دارای قدرت 1000 وات و بیشتر می باشد و گشتاور آن ها هم در انواع خیلی قدرتمند و برخی اوقات همچون دریل بتن کنها عمل می کند.
سخن پایانی
پس از ارزیابی کلیه فرق های میان دریل گیربکسی و چکشی می توان به این نتیجه رسید که هر یک از این دستگاه های برقی احتیاجات گوناگونی از کاربران کارگاهی، نصاب ها، آهنگران، نیروهای کاری معماری، برق کشی ساختمان، تاسسیات آب و گاز، لوله کشی و دیگر افراد را برطرف می کنند. در حقیقت بعضی از این حرفه ها می بایست نوع گیربکسی را انتخاب کنند و برای بعضی دیگر فقط یک دریل چکشی مناسب می باشد. بنابراین میان دریل ضربه ای یا دریل گیربکسی هیچ یک برتر از دیگری نمی باشد و می بایست بر اساس نوع کار مورد استفده قرار گیرند.